Pre-Publishing Comments received for MOORAN DA MAHARAJA STORY

Famous Sikh historian Dr. Harjinder Singh Dilgeer wrote:

"I dont know about any other historian I have narrated this aspect of Ranjit Singh finely in my book SIKH TWAREEKH (Punjabi) vol 2 and SIKH HISTORY (English) vol. 3. But, you have a style of your own and you have presented in excellently. Congratulations. Jiunda vasda reh tay adab di sewa karda reh (tay lokan nun suaad denda reh) mayray nikkay veera."

Baldev Haeussler commented on your  Facebook link.

Baldev wrote "rehn de yaar.. u know sapp.. the snake... kade khadd ni patda.. patta we.. kyon ..ke hathh pair ni n hunde ..doojjyan khaddan ch warh ke ohna noon kha jaanda we.. te rihayash wi othe i kar lainda we.. ehi haal c ranjit singh da..he 22 mere.. bura n maneen meri gall da sun lai pehlan.. mughl kamzor ho ge te ranjit singh nen os da fayda utha.. te lahore te kabza kar lya.. toon hun wakeel wen.. dass koi ikk building build keete koi school.. koi. hor ,, ni es morni de pairan ch pailan paunda reha.. hun toon ikk parhyya likhay bnda wen mera dost tan ni par kise noon es gall da ehsaas krva de ke toon ranjit singh naheen.."

Singer Avtar Randhawa commented from Italy.

Avtar wrote "very nice bai.."

Kulbir Sandhu from Bhatinda commented.

Kulbir wrote "akhir sir publish kar he diti mora da maharaja.... once again vry nice....."

Ginni Sagoo from Springvale, Victoria, Australia

Ginni wrote "intzar hai veer ji."

Simarpal Mangat from Calgary, Alberta

thanks sidhu ji.............. maharaja  wali story puri dasso please jaldi.....asi wait kar rehe han.......sony mangat...

Balwinder Singh from Anandpur Sahib Commented.

ਵੀਰ ਜੀ ਲਿਖ ਦਿਤਾ ਮੋਰਾਂ ਵਾਲਾ ਕੇ ਨਹੀ?

ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਚੋਣਵੇਂ ਅੰਸ਼

"ਅਜ਼ਾਜ਼-ਉੱਦ-ਦੀਨ, ਉਹਦਾ ਕੀ ਹੈ? ਉਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਹਰਮ ਵਿਚ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਨਾਇਯਾਬ ਹੀਰਾ ਮੈਥੋਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਆਹਲਾ ਨਸਲ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਕੁੱਤੀ, ਫੁਰਤੀਲੀ ਘੋੜੀ ਤੇ ਸੁੰਦਰ ਇਸਤਰੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ।" ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਇਕੋ ਅੱਖ ਮੋਰਾਂ ਉੱਤੇ ਇਕਾਗਰ ਹੋਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਉਸਦਾ ਚਿਰਹਾ ਭੱਖ ਕੇ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, "ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਕਿ ਲਾਹੌਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਯਾਦ ਕੀਤੈ?… ਸ਼ੇਰ-ਏ-ਪੰਜਾਬ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ? ਇਸ ਨਾਫਰਮਾਨੀ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਜਾਣਦੀ ਹੈ ਉਹ?"
"ਹਾਂ, ਮਾਹਰਾਜ ਉਸਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਇਲਮ ਹੈ।" ਸਾਖੇ ਖਾਨ ਬੋਲਿਆ।
"ਨਹੀਂ! ਉਸਨੂੰ ਮੇਰੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਕੋਈ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ। ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸਿਰ ਦੇ ਬਲ ਭੱਜੀ ਆਉਂਦੀ। ਉਹਨੇ ਅਜੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਦੇਖੇ। ਮੈਂ ਸਣੇ ਪੰਜਾਬ ਸਾਰਾ ਲਾਹੌਰ ਫੂਕ'ਦੂੰ। ਮੈਨੂੰ ਮੋਰਾਂ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਮੋਰਾਂ। ਲੱਗੀ ਸਮਝ?" ਆਵੇਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਆਪਣੀ ਸਵਰਨ ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਮੁੱਠੇ 'ਤੇ ਮੁੱਕੀਆਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ।

ਘੋੜੀ 'ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਧਿਆਨ ਸਿੰਘ ਕਿਲ੍ਹੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਇੰਝ ਮੂੰਹ ਲਟਕਾਈ ਨਿਕਲਿਆ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਕੁੜੀ ਦੱਬ ਕੇ ਆਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚੱਲਦੇ ਦਵੰਦ ਯੁੱਧ ਬਾਰੇ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੀ ਕਾਲੀ ਕਾਬਲੀ ਘੋੜੀ ਵੀ ਜਾਣੂ ਹੋ ਗਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੀ ਚਾਲ ਵੀ ਬਹੁਤ ਧੀਮੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।


ਮੋਰਾਂ ਨੂੰ ਪਲੰਘ 'ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਹੋਦਾਹੀ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਮਹਾਰਾਜਾ ਮੋਰਾਂ ਨੂੰ ਇੰਝ ਟੁੱਟ ਕੇ ਪਿਆ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਇਸਤਰੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਅਫਗਾਨੀ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।


ਮੋਰਾਂ ਨਖਰਾ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਵਿਚ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮੁੱਕੀ ਮਾਰਦੀ ਹੈ, "ਹਟੋ ਨਾ ਮਹਾਰਾਜ! ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ… ਬਹੁਤ ਸਤਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ… ਬੰਦੀ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕਹਿ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਪਿਆਰ ਕਰਿਆ ਕਰੋ, ਧੱਕਾ ਨਹੀਂ…।"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਤੇ ਅਫਗਾਨੀਆਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਮੋਰਾਂ। ਨਾਲੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਸਿੱਖ ਮਿਸਲਾਂ ਦੀ ਖਾਨਾਜੰਗੀ ਦੇਖਦਾ ਆਇਆ ਹਾਂ।" ਮਹਾਰਾਜਾ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਵਟੇ ਚਾੜ੍ਹਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

"ਇਸ ਵਾਰ ਮੋਰਾਂ ਕੰਚਨੀ ਤੁਹਾਡੀ ਸਾਲਗਿਰਾ ਦੀ ਰੋਜ਼ ਪੂਰੀ ਰਾਤ ਐਸਾ ਨਾਚ ਨੱਚੇਗੀ ਕੀ ਤਵਾਰੀਖ ਦੇ ਪੰਨੇ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਭੁੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਣਗੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਘੂੰਗਰੂਆਂ ਦੀ ਛਨਕਾਹਟ ਵਿਚ ਬਸ਼ੀਰਾ ਬਿੱਲੋ (ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗਵਿਤਰੀ) ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਫਿੱਕੀ ਤੇ ਬੇਸੁਰੀ ਲੱਗੇਗੀ।"

"ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਹ ਜ਼ਮਾਨ ਦੁਰਾਨੀ ਨੂੰ ਲਲਕਾਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਐ ਅਬਦਾਲੀ ਦੇ ਪੋਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਦੇਖ ਚੜ੍ਹਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਪੋਤਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੋ ਹੱਥ ਕਰ। ਸਰਦਾਰ ਬਹਾਦਰ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਚੜ੍ਹਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪੋਤੇ ਹੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਜੈ ਸਿੰਘ ਕਨ੍ਹਈਆ ਦੀ ਪੋਤੀ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਿਸਤਰ-ਯੁੱਧ ਕਰੋ।"
ਮਹਿਤਾਬ ਕੌਰ ਦੀ ਚੁਣੌਤੀ ਸੁਣ ਕੇ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੋਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਮੋਰਾਂ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਸਿਰ ਰੱਖ ਕੇ ਲੇਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, "ਮਹਾਰਾਜ ਤੁਹਾਡੀ ਆਗੋਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਕਿੰਨਾ ਸਕੂਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਮੈਂ ਅਲਫਾਜ਼ਾਂ ਵਿਚ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਹਿਫੂਜ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਆ ਕੇ।"


ਅਕਾਲੀ ਫੂਲਾ ਸਿੰਘ ਸੁਆਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, "ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿਚ ਆ ਰਹੀ ਗਿਰਾਵਟ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਇਲਮ ਨਹੀਂ ਹੈ?"
"ਮੈਂ ਸਰਬ ਉੱਚ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਜਿਰਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਫੈਸਲਾ ਸੁਣਾਉ ਮੈਨੂੰ ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ ਕਬੂਲ ਹੋਵੇਗਾ।" ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ